درباره وبلاگ

سلام دوستان عزیز به وبلاگ من خوش امدید امیدوارم خوشتون بیاد نظر یادتون نره!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
آخرین مطالب
آرشيو وبلاگ
پيوندها

تبادل لینک هوشمند
برای تبادل لینک  ابتدا ما را با عنوان برفی و آدرس deniz-moon.LXB.ir لینک نمایید سپس مشخصات لینک خود را در زیر نوشته . در صورت وجود لینک ما در سایت شما لینکتان به طور خودکار در سایت ما قرار میگیرد.





نويسندگان


ورود اعضا:

نام :
وب :
پیام :
2+2=:
(Refresh)

خبرنامه وب سایت:





آمار وب سایت:  

بازدید امروز :
بازدید دیروز :
بازدید هفته :
بازدید ماه :
بازدید کل :
تعداد مطالب : 2
تعداد نظرات : 1
تعداد آنلاین : 1



<-PollName->

<-PollItems->

آمار وبلاگ:

بازدید امروز :
بازدید دیروز :
بازدید هفته :
بازدید ماه :
بازدید کل :
تعداد مطالب : 2
تعداد نظرات : 1
تعداد آنلاین : 1

برفی
پنج شنبه 19 آبان 1390برچسب:, :: 14:54 ::  نويسنده : دنیز       

 

بیش از پنج میلیون سال است که هر از گاهی اخباری بشقاب پرنده ها و انسان های فضایی گزارش شده است. تا کنون هزاران برگ پرونده محرمانه برای اثبات وجود این پدیده ها تحت بررسی قرار گرفته اند ولی هنوز هم بسیاری از جوانب مربوط به فضایی ها ناشناخته باقی مانده است. موضع دانشمندان نسبت به این گزارشات نیز وضعیت را بغرنج تر مینماید. به نظر میرسد که آن ها میل دارند این حرف ها را رد کنند ولی باز هم چندان به حرف خود اطمینان ندارند.
فضایی ها ارتباط نزدیکی به ارتش علوم و سیاست های تحقیقاتی قدرت های جهانی دارند و این موضوع در برخی مدارک محرمانه موسسات سری دولت هایی همچون آمریکا مثل CIA و FBI وزارت اطلاعات ناسا NORAD (فرمانداری دفاع هوایی آمریکای شمالی) وجود دارد.
برخی بر این باورند که این موسسات نه تنها از مجود فضایی ها آگاه هستند بلکه سعی دارند تکنولوژی هایی شبیه به تکنولوژی فضایی ها را نیز بسازند و ظاهرا به دانشمندان گفته شده است چشم خود را بر روی این موضوع ببندند و در نتیجه موسسات سری به راحتی آزمایشات مخفی خود را انجام میدهند.
لئو ناردو اسپرینگ فضایی شناس آمریکایی از طریق منبعی موثق (که میل دارد نامی از او ذکر نشود) مدرکی به دست آورد که حکایت از وجود موجودات فضایی داشت. این مدرک متعلق به شانزدهم جولای سال 1947 است و ظاهرا قطعه ای از یک شی پرنده است. در آن سال پس از کشف این شی وقتی واحد های نظامی و نیروی هوایی آمریکا این قطعه را مورد بررسی قرار دادند به این نتیجه رسیدند که به دلایل مختلفی ممکن نیست ساخت کشور آمریکا باشد و با اطلاعات دقیقی که دارند شوروی نیز نمیتوانسته آن را بسازد. وقتی کارشناسان نظامی آن شی را دقیق تر مورد بررسی قرار دادند قطعه ای شبیه به یک موتور اتمی داخل آن یافتند. احتمالا این نیروگاه شبیه به یک تبادل گر حرارتی عمل میکرده است. یک قطعه پرنده نیز در قسمت جلویی این شی قرار دارد. دلایلی در دست است که نشان میدهد این شی با کنترل از راه دور هدایت میشده است. آیا این وسیله دلیلی بر وجود آدم فضایی های کاملا پیشرفته نیست؟ و به گفته ی این محقق جالب اینجاست که آن موسسات سری ابر قدرت های دنیا از این وسیله بهره گرفته اند و از روی آن بمب های اتمی را ساختند.
 
آدم فضایی ها در ماه
 
در سال 1969 سفینه"آپولو 11"به ماه فرستاده شد. گروه فضانوردان از جمله "آرمسترانگ" "کالینز" "اولدرین" پس از چندین ساعت حرکت به سوی ماه خبر دادند که چند گلوله ی نورانی اطراف پایه های سفینه هستند و با همان سرعت به دنبال آن حرکت میکنند. این گزارش کارکنان مرکز کنترل را نگران کرد. سه روز گذشت و هیچ انفجاری رخ نداد و آن ها به ماه رسیدند.
دستیار آرمسترانگ سال ها بعد در این باره می گفت گلوله های نورانی در فاصله سه فوتی ما بودند. سه بشقاب پرنده با قطرهای 15 تا 30 متر. مثل اینکه از یک مخزن اصلی جدا شده بودند. صداهای عجیبی از فرستنده ها می آمد. آرمسترانگ موج فرستنده را عوض کرد و به اوپراتور گفت: میخواهم بدانم جریان چیه؟ اوپراتور خبر نداشت چه شده است و گفت: چی شده؟ آنجا اوضاع خوبه؟ یکی از فضانوردان گفت:قربان یک چیزهای بزرگی کنار دهانه ی انفجار سفینه هستند. خداوندا مثل اینکه روی آن نشسته اند انگار اذ روی ماه دارند ما را نگاه میکنند پنج ساعت بعد که روحیه ها کمی بهتر شد آرمسترانگ و اولدرین تصمیم گرفتند از سفینه خارج شوند و به کالینز گفتند در سفینه آماده بماند تا در صورت بروز خطر به سرعت از ماه فرار کنند. دو فضانورد از سفینه خارج و در تاریکی گم شدند. در حالی که خانوادهاشان با چشمانی هراسان بر روی زمین به مونیتور ها خیره بودند. زمان به کندی میگذشت تا اینکه بالاخره آرمسترانگ و اولدرین بازگشتند و آرمسترانگ آن جمله تاریخی را گفت برای یک مرد قدم کوچکی است اما برای بشریت پرشی بلند. آن ها اثری از آن شی های فضایی پیدا نکرده بودند اما سال های پس از آن فضانوردان بارها و بارها چیزهای مشکوکی را در اطراف خود دیده اند.
آیا فضایی ها وجود دارند؟
در حالی که هرگز سند مطمئنی از وجود موجودات سیارات دیگر در دست نیست ولی بسیاری از مردم(یکیش خود من مگه میشه؟)نمیتوانند قبول کنند که در کهکشانی به این بزرگی که اندازه آن در حدود صد هزار سال نوری است هیچ موجود زنده دیگری نباشد این موضوع تا حدی پیش رفته است که در سالهای اخیر توجه خیلی ها به دولت آمریکا و ارتباط آن با فضایی ها جلب گشته و در این رابطه داستان های زیادی بر سر زبان ها افتاده و فیلم های زیادی ساخته شده است و راست یا دروغ افراد بسیاری گزارش داده اند که با چشمان خود آدم فضایی ها را دیده اند.
 
 
 
 
اینم از این دفعه ی بعد( 2یا 3 روز دیگه) چند تا داستان از گزارش انسان هایی که فضایی هارو دیده میذارم امیدوارم خوشتون او
بیش از پنج میلیون سال است که هر از گاهی اخباری بشقاب پرنده ها و انسان های فضایی گزارش شده است. تا کنون هزاران برگ پرونده محرمانه برای اثبات وجود این پدیده ها تحت بررسی قرار گرفته اند ولی هنوز هم بسیاری از جوانب مربوط به فضایی ها ناشناخته باقی مانده است. موضع دانشمندان نسبت به این گزارشات نیز وضعیت را بغرنج تر مینماید. به نظر میرسد که آن ها میل دارند این حرف ها را رد کنند ولی باز هم چندان به حرف خود اطمینان ندارند.
فضایی ها ارتباط نزدیکی به ارتش علوم و سیاست های تحقیقاتی قدرت های جهانی دارند و این موضوع در برخی مدارک محرمانه موسسات سری دولت هایی همچون آمریکا مثل CIA و FBI وزارت اطلاعات ناسا NORAD (فرمانداری دفاع هوایی آمریکای شمالی) وجود دارد.
برخی بر این باورند که این موسسات نه تنها از مجود فضایی ها آگاه هستند بلکه سعی دارند تکنولوژی هایی شبیه به تکنولوژی فضایی ها را نیز بسازند و ظاهرا به دانشمندان گفته شده است چشم خود را بر روی این موضوع ببندند و در نتیجه موسسات سری به راحتی آزمایشات مخفی خود را انجام میدهند.
لئو ناردو اسپرینگ فضایی شناس آمریکایی از طریق منبعی موثق (که میل دارد نامی از او ذکر نشود) مدرکی به دست آورد که حکایت از وجود موجودات فضایی داشت. این مدرک متعلق به شانزدهم جولای سال 1947 است و ظاهرا قطعه ای از یک شی پرنده است. در آن سال پس از کشف این شی وقتی واحد های نظامی و نیروی هوایی آمریکا این قطعه را مورد بررسی قرار دادند به این نتیجه رسیدند که به دلایل مختلفی ممکن نیست ساخت کشور آمریکا باشد و با اطلاعات دقیقی که دارند شوروی نیز نمیتوانسته آن را بسازد. وقتی کارشناسان نظامی آن شی را دقیق تر مورد بررسی قرار دادند قطعه ای شبیه به یک موتور اتمی داخل آن یافتند. احتمالا این نیروگاه شبیه به یک تبادل گر حرارتی عمل میکرده است. یک قطعه پرنده نیز در قسمت جلویی این شی قرار دارد. دلایلی در دست است که نشان میدهد این شی با کنترل از راه دور هدایت میشده است. آیا این وسیله دلیلی بر وجود آدم فضایی های کاملا پیشرفته نیست؟ و به گفته ی این محقق جالب اینجاست که آن موسسات سری ابر قدرت های دنیا از این وسیله بهره گرفته اند و از روی آن بمب های اتمی را ساختند.
 
آدم فضایی ها در ماه
 
در سال 1969 سفینه"آپولو 11"به ماه فرستاده شد. گروه فضانوردان از جمله "آرمسترانگ" "کالینز" "اولدرین" پس از چندین ساعت حرکت به سوی ماه خبر دادند که چند گلوله ی نورانی اطراف پایه های سفینه هستند و با همان سرعت به دنبال آن حرکت میکنند. این گزارش کارکنان مرکز کنترل را نگران کرد. سه روز گذشت و هیچ انفجاری رخ نداد و آن ها به ماه رسیدند.
دستیار آرمسترانگ سال ها بعد در این باره می گفت گلوله های نورانی در فاصله سه فوتی ما بودند. سه بشقاب پرنده با قطرهای 15 تا 30 متر. مثل اینکه از یک مخزن اصلی جدا شده بودند. صداهای عجیبی از فرستنده ها می آمد. آرمسترانگ موج فرستنده را عوض کرد و به اوپراتور گفت: میخواهم بدانم جریان چیه؟ اوپراتور خبر نداشت چه شده است و گفت: چی شده؟ آنجا اوضاع خوبه؟ یکی از فضانوردان گفت:قربان یک چیزهای بزرگی کنار دهانه ی انفجار سفینه هستند. خداوندا مثل اینکه روی آن نشسته اند انگار اذ روی ماه دارند ما را نگاه میکنند پنج ساعت بعد که روحیه ها کمی بهتر شد آرمسترانگ و اولدرین تصمیم گرفتند از سفینه خارج شوند و به کالینز گفتند در سفینه آماده بماند تا در صورت بروز خطر به سرعت از ماه فرار کنند. دو فضانورد از سفینه خارج و در تاریکی گم شدند. در حالی که خانوادهاشان با چشمانی هراسان بر روی زمین به مونیتور ها خیره بودند. زمان به کندی میگذشت تا اینکه بالاخره آرمسترانگ و اولدرین بازگشتند و آرمسترانگ آن جمله تاریخی را گفت برای یک مرد قدم کوچکی است اما برای بشریت پرشی بلند. آن ها اثری از آن شی های فضایی پیدا نکرده بودند اما سال های پس از آن فضانوردان بارها و بارها چیزهای مشکوکی را در اطراف خود دیده اند.
آیا فضایی ها وجود دارند؟
در حالی که هرگز سند مطمئنی از وجود موجودات سیارات دیگر در دست نیست ولی بسیاری از مردم(یکیش خود من مگه میشه؟)نمیتوانند قبول کنند که در کهکشانی به این بزرگی که اندازه آن در حدود صد هزار سال نوری است هیچ موجود زنده دیگری نباشد این موضوع تا حدی پیش رفته است که در سالهای اخیر توجه خیلی ها به دولت آمریکا و ارتباط آن با فضایی ها جلب گشته و در این رابطه داستان های زیادی بر سر زبان ها افتاده و فیلم های زیادی ساخته شده است و راست یا دروغ افراد بسیاری گزارش داده اند که با چشمان خود آدم فضایی ها را دیده اند.
اینم از این دفعه ی بعد( 2یا 3 روز دیگه) چند تا داستان از گزارش انسان هایی که فضایی هارو دیده میذارم امیدوارم خوشتون اومده باشه و بیاد
بای
 
مده باشه و بیاد
بای


پنج شنبه 19 آبان 1390برچسب:, :: 14:49 ::  نويسنده : دنیز       

سلام سلام می خوام راجب یوفو صحبت کنم راستش نمی دونم چیههههه ولی نظر یادت نره

تبلیغات

اسرار زمین
مشاهده بشقاب پرنده ها(یوفو) به ویژه در اواسط قرن بیستم در نقاط مختلف جهان بارها و بارها گزارش شد به حدی که دیگر نادیده گرفتن اشیای عجیب و غریبی که هر ازچند گاهی در آسمان رویت می شدند، بدون این که هیچ توضیحی بتوان درباره ماهیت شان ارائه کرد، ممکن نبود. در این راستا سرویس های ویژه در کشورهای مختلف دنیا شروع به احداث واحدهای محرمانه و خاص برای دفاع هوایی کردند ولابراتوارهای مخفی برای تحقیق درباره این وقایع شکل گرفت. اخبار محرمانه ای که هرازگاهی از این لابراتوارها و مراکز تحقیقاتی سری به بیرون درز می کند، بیانگرآن است که دانشمندان پس از این همه سال تحقیق و بررسی موفق شده اند قطعاتی از سفینه های بیگانگان فضایی و یا حتی خود فضایی ها را مورد مطالعه قرار دهند. به هرحال با گذشت زمان، علم به طور قطع این مشکل را نیز از سر راه برمی دارد چنان که برخی شواهد حاکی از آن است که در این عرصه کشفیات خارق العاده ای انجام شده است و شاهد این مدعا اخبار جنجالی و مهیجی است که به تازگی از گروه تحقیقاتی «SETI» به بیرون درز کرده است. این گروه با عنوان «مرکز ویژه تحقیقات و جمع آوری اطلاعات درباره فضایی ها» یک سازمان مستقل غیرتجاری است. در این اخبار چنین آمده است: «۳ سفینه غول پیکر به سمت زمین در حرکت اند، بزرگ ترین آن ها ۲۴۰ کیلومتر پهنا دارد و ۲ سفینه دیگر کوچک ترند. در حال حاضر این اشیاء فضایی خارج از مدار پلوتن هستند.»
این سفینه ها توسط سیستم تحقیقاتی «هارپ» ردیابی شده اند. بخشی از ماموریت این سیستم که در آلاسکا واقع شده، تحقیق درباره رویدادهای فضایی و ردیابی سیگنال های مشکوک از اعماق فضاست. به گفته محققان مجموعه SETI، این اشیاء ویژگی هایی دارند که تنها می توان گفت سفینه های فضایی هستند و زمانی که به مدار مریخ برسند، به خوبی توسط تلسکوپ های اپتیکال قابل رویت خواهند بود. ظاهرا دولت آمریکا نیز در جریان این واقعه قرار گرفته است.
نکته دیگر این است که به گفته محققان، طبق محاسبات این سفینه ها دسامبر ۲۰۱۲ به زمین می رسند!
تاریخی که برای رویارویی احتمالی با تمدن فضایی تخمین زده شده، به نوعی با تقویم معروف و قدیمی Mayan ارتباط پیدا می کند چرا که این تقویم نیز ۲۱ دسامبر ۲۰۱۲ خاتمه یافته است. آیا این تنها یک تصادف است؟ شاید، گرچه محققان مجموعه تلسکوپ های SETI نیز که ۵۰ سال است به طور دائم در حال رصد فضا برای ردیابی بیگانگان هستند، امیدوارند چنین باشد، با وجود تمامی یافته های به دست آمده، بسیاری محققان معتقدند ما در عرصه کشف ناشناخته های این جهان عظیم و کهکشان ها و سیارات تنها گروهی تازه وارد محسوب می شویم چرا که تمدن های دیگری علاوه بر تمدن ما میلیاردها سال است که در حال رصد عالم هستی اند.
در این رابطه شایعات و اخباری نیز منتشر شده است مبنی بر آن که آمریکایی ها بسیاری از اطلاعات را درباره یافته های به دست آمده روی سطح کره ماه در قالب اسناد محرمانه خود طبقه بندی کرده اند. یک مقام عالی رتبه چینی و عضو برنامه فضایی این کشور چندی پیش تصاویری را ارائه کرد که ردپاهایی را روی سطح کره ماه نشان می داد. این مقام عالی رتبه اعلام کرد که این اطلاعات را از یک منبع معتبر به دست آورده است. وی آمریکایی ها را به پنهان سازی اطلاعات و یافته ها در این زمینه متهم کرد. روی این عکس ها تاریخ ۳ آگوست ۱۹۶۹ درج شده بود یعنی ۲ هفته پس از این که آرمسترانگ و آلدرین در تاریخ ۲۰ جولای ۱۹۶۹ قدم روی سطح کره ماه گذاشتند.
این شواهد نشان می دهد، که مواد و شواهد به دست آمده از این ماموریت توسط ناسا مورد مطالعه قرار گرفته و سپس در قالب اسناد محرمانه طبقه بندی شده است. نیویورک تایمز نیز سال گذشته یک گزارش افشاگرانه دیگر در این باره منتشر کرد. در این گزارش «مائو کان» یک مقام عالی رتبه چینی اعلام کرده بود که بیش از هزار عکس از آرشیو مخفی ناسا به دستش رسیده که نه تنها ردپاهایی را روی سطح ماه نشان می دهد بلکه حتی استخوان های انسانی را به تصویر کشیده که برخی از اجزای آن نیز ناقص است.
در گزارش های ناسا در این مورد چنین آمده بود که به احتمال قوی این اسکلت های ناقص از یک سفینه فضایی روی سطح کره ماه انداخته شده است و شاید فضایی ها برخی نمونه های بافت ها را برای تحقیقات نزد خود نگه داشته اند.
این عکس ها توسط یک کاوشگر ماه گرفته شده بود و نبود هوا ضبط جزئیات دقیق از مدار ماه را امکان پذیر می کرد به گونه ای که تصاویر استخوان ها کاملا واضح و قابل شناسایی بود.
دکتر «کن جانستون»، رئیس سابق بخش کنترل دیتا و عکس های آزمایشگاه کره ماه ناسا، در این رابطه چنین اظهارنظر کرده است که فضانوردان آمریکایی بقایا و ویرانه های قدیمی را روی سطح کره ماه کشف و عکس برداری کرده اند که سرمنشاء آن ها طبیعی نبود و به نوعی ساخته دست یک تمدن بود. وی از توضیح بیشتر در این باره خودداری کرد.
با این تفاسیر به نظر می رسد فضانوردان آمریکایی مکانیسم های ناشناخته عظیمی را روی سطح کره ماه دیده اند. تمامی این اطلاعات توسط دولت آمریکا در قالب اسناد محرمانه طبقه بندی شده است. حال این پرسش مطرح می شود که آیا تمامی این وقایع یک حقیقت انکارناپذیر است یا تنها حدس و گمان های تقریبی است. برای یافتن پاسخ این پرسش باید تا دسامبر ۲۰۱۲ منتظر بمانیم.منبع: وب سایت پراودا


صفحه قبل 1 صفحه بعد